Studiegids

Inhoud

To film a face is to confront all the problems of film, all of its aesthetic problems and therefore all of its ethical problems.
Jacques Aumont, Du visage au cinema (1992)

In deze dagen van selfies en profielfoto's zou men kunnen stellen dat gezichten tegenwoordig eerder gescand dan gefilmd worden, onderworpen aan algoritmische controle en slechts bij uitzondering af en toe in projectie op het grote scherm worden bekeken. De cinematografische geschiedenis van gezichten levert nieuwe vragen op voor hedendaagse filmmakers. Wat is het verschil tussen een zoom-in op een smartphone en een close-up op het grote scherm? Wat is de relatie tussen het oculair en de set-monitor en het smartphonescherm en het Instagram-account? Hoe verbeelden en orkestreren we blikken en gebaren rond het computer- en smartphonescherm? En wat als films zich niet langer richten op gezichten van mensen, maar op de muil van een ezel, op online bodies of op een uitzicht op een echt of een verbeeld landschap?  

Close-Up is een praktijkgericht onderzoeksatelier dat bovenstaande vragen behandelt in sterke relatie tot vragen over hedendaagse beeldproductie en -consumptie.
Het keuzevak rust je uit met conceptuele en referentiële vaardigheden en is gericht op het activeren van een artistiek-technische positionering als audiovisueel maker, alsmede een ontwikkeling van een individuele artistieke praktijk. Deze praktijkgerichte cursus wordt ondersteund door je contextuele en discursieve betrokkenheid en door een artistiek onderzoek, eventueel gericht op je Bachelorproef. De module daagt je uit om de kennis en het begrip opgedaan tijdens de verschillende sessies van het programma te synthetiseren in een reflectieve, geïnformeerde en beslissende benadering van de intellectuele, esthetische, sociale en technische processen die betrokken zijn bij het brengen van je project van idee tot realisatie.

Gedurende één semester biedt deze cursus zowel discursieve als praktische onderwijs- en leermethoden, met een sterke nadruk op de inbreng van de studenten tijdens, volgend op een uitgebreide introductiesessie bij het begin van de lessenreeks.

Een reeks seminars, geleid door de cursusleider, zal een grote verscheidenheid aan gedeelde en individuele kunstpraktijken verkennen die op de een of andere manier de debatten hedendaagse bewegende beeldproductie leiden, met natuurlijke overlapping met aanverwante gebieden zoals hedendaagse beeldende kunst, dans en performance en muziek. Speciale aandacht zal worden besteed aan de manier waarop nieuwe technologieën en opkomende praktijken binnen nieuwe en hybride genres zowel door historische modellen kunnen worden geïnformeerd als gevestigde normen voor het werken met een tijdgebonden medium radicaal kunnen uitdagen.

Een belangrijk onderdeel van de cursus wordt bepaald door de groepsseminars waarin de deelnemers hun lopende onderzoek mogen presenteren, volgens het peer-to-peer model, waarin procesevaluatie en feedback centraal staan.

De opdracht kan niet simpeler: een close-up van een gezicht filmen, vandaag. En dan rijzen de vragen: wie, hoe, waarom, op welk moment, in welke context, wie of wat bevindt zich buiten beeld,…? Er wordt geen abc aangeleerd over hoe het best een close-up maken, maar nagegaan hoe close-ups tot stand kunnen komen en welke keuzes in de loop van dat proces kunnen worden gemaakt. Bovendien kan de uitkomst alle mogelijke vormen aannemen, graag zelfs. De bedoeling is aan de slag te gaan met de vraag 'hoe een close-up te filmen?', niet met de opdracht: 'film een close-up'.

De studenten werken in groepjes van twee of drie (afhankelijk van het deelnemersaantal). Ze dragen zelf ideeën aan die ze willen uitwerken tot een kort stuk film in (haalbare) afwerkingsgraad die ze mits heldere communicatie zelf beslissen in relatie tot hun (realistische) keuzes inzake vorm, esthetiek, drager en lengte. Het eindresultaat is een audiovisueel werk.

De oefening komt tot stand in een doorlopend reflexieve omgeving, met nadruk op klassikale dialoog, inhoudelijke omkadering van het onderwerp, bijdragen door externe gasten en de studenten, een gerelateerde masterclass, een compact filmprogramma samengesteld door de lesgever(s) en de studenten en samen bekeken en besproken.
Het verloop van de oefening mengt doen en denken. Het inhoudelijke reflectiemoment en/of de voorbereidende fase (van schrijven of bedenken) gaan niet vooraf aan de uitvoering. Integendeel, het maken, bevragen en herdenken gebeurt via (voortbouwen op het) uitproberen. Motivatie en documentatie van de verschillende stappen in het werkproces zijn even belangrijk als het eindresultaat.
De studenten expliciteren gaandeweg een doel: wat wil zij/hij wil bereiken met deze oefening, wat wordt er onderzocht en uitgeprobeerd, wat zijn de conclusies, is de doelstelling gelukt of mislukt?

Studiemateriaal

Een essentieel instrument in deze lessenreeks is een eigen, zorgvuldig gedocumenteerd logboek. Dit kan in een door de student zelfgekozen vorm gegoten worden maar het moet een zeer frequent aangevulde en diep geïnformeerde documentatie weerspiegelen van het eigen artistiek onderzoek. Het kan bestaan uit eigen notities, afbeeldingen, audiofragmenten of videobestanden. Deze artistieke 'resonantiekamer' geeft vorm aan enkele onderzoeksvragen voor de artistieke praktijk van de student.

Toelichting onderwijstaal

Given that this course is open to International students the course documents, the reader and all communication will be in English.

Toelichting werkvorm

Deze cursus is een collectieve leerervaring met vaste begin- en eindmomenten met veel ruimte voor (semi-)directieve individuele oefening en opdrachten, maar met een hoge mate van artistieke co-creatie, peer to peer beoordeling en dialoog. Tegen het einde van de module is er een eindpresentatiemoment, collectief, in kleine groepen of individueel, naar keuze van de student.